Gawain

Volledige naam: Gawain
Leeftijd: 29 winters
Geslacht: Male
Afkomst: Sarmaat
Ouders:  Elgin (Father) & Arvilla (Mother, †)
Broers/zussen: Meta (Lil’Sis)
Beroep: Knight
Wapen: Sword is my specialty
Status: Done with  it… Done with it all.

Karaktereigenschappen: Gawain is stil van zichzelf. Gedachten worden niet hardop gesproken, frustratie propt hij in zich op. Maar één ding is zeker: Hij is helemaal klaar met de Romeinen.  Zijn verlangen naar zijn vrijheid word met de dag groter en dat is te merken in zijn gedrag. Steeds vaker trekt hij in z’n eentje erop uit, is zijn enige metgezel zijn paard. Contact met de andere ruiters of met het volk is nihil. En hoewel het lijkt dat Gawain geen zak meer om z’n mederuiters geeft,  is dat juist wel zo. Wanneer zij ooit in de problemen zullen raken, zal hij altijd aan hun zijde staan.
Uiterlijk: Lange donkerblonde haren die ver over Gawain's  schouders lijken. Echter zijn deze vaak onverzorgd, waardoor er een paar dreadlokken in komen te zitten. Hier en daar kan je ook wel eens een vlechtje zien, met een paar kraaltjes. De kleur van zijn ogen zijn helderblauw, en hij is ongeveer 1m79 lang.

Eventuele geschiedenis:  Zijn eerste levensjaren waren net als ieder ander kind dat geboren werd.  Gawain was een speels kind, dat een voorliefde had voor wapens. Klein of groot, allemaal intrigeerde ze hem.  Al op jonge leeftijd maakte hij met zijn vader van hout kleine pijlen, of mesjes.  Echter deed de kleine jongen er verder niks bijzonders mee, hij legde het gewoon onder zijn kussen of gaf het weer aan iemand anders.
Maar zijn vredige jeugd begon te veranderen zodra hij acht jaar oud was. Zijn ouders, wetend dat de Romeinen ooit hun zouden komen claimen, legden Gawain de situatie uit. Eerst had de jongen het niet erg gevonden, totdat hij trainingen onderging.  Voor een kereltje was het lichamelijk erg zwaar, en een tijd lang leek hij het niet aan te kunnen, alleen keerde dat gauw. Met elke week leek hij steeds sterker, sneller te worden.  Om te testen hoe sterk hij nu wel niet was, ging hij in gevechten met de andere jongens uit z’n stam.
In diens 13de levensjaar kwam het lang verwachtte: de Romeinen.  Weinig woorden werden uitgewisseld tussen de Sarmaten en de Romeinen.  Beide partijen wisten wat de bedoeling was van deze ‘ontmoeting’.  Met veel pijn in zijn hart stapte Gawain op z’n geliefde paard en reed hij met de Romeinen mee, zijn thuisland achter zich latend.